zostanie wyproszony za drzwi.<br>Na zakręcie schodów wpada na mnie jak bomba panna Birmin, którą dotychczas widywałem tylko z daleka.<br>- Przepraszam - mówi po polsku, a po chwili dodaje: - ....<br>- To pani Polka? - pytam ze zdziwieniem.<br>&lt;page nr=25&gt; - Nie, Japonka - odpowiada i pędzi dalej.<br>Patrzę na nią. Podoba mi się. Jest wysoka, zgrabna i sprężysta. Nie ma więcej niż dziewiętnaście lat i wszystko w niej jest na granicy dziewczyny i kobiety. Nosi granatowy kostium, który mógłby być mundurkiem szkolnym. Rozwichrzone ciemnoblond włosy spadają jej na oczy.<br>- A pan nie Francuz? - słyszę, jak woła z niższej kondygnacji.<br>- Nie - powiadam - Chińczyk.<br>- Czemu pan tak głupio odpowiada, kiedy