i topniały. Doszło wreszcie do tego, że Laban ubożał coraz bardziej, a Jakub stawał się bogaczem posiadającym nieprzebrane stada owiec, baranów i kóz, a także mnóstwo niewolnic i niewolników, wielbłądów i osłów jucznych. Słowem, tym razem trafiła kosa na kamień.<br>Synom Labana oczywiście nie mogło się to podobać. Widząc, że sprytny szwagier prawie do cna obrał ich z mienia, uderzyli w wielki lament i skarżyli się w te słowa:<br>- Jakub zabrał wszystko, co posiadał ojciec nasz, i z tego mienia ojca naszego dorobił się całego tego majątku...<br>Jakub na swoją obronę utrzymywał, że Bóg chciał ukarać Labana za jego krętactwa i