międzynarodowy, powstała liczna warstwa ludzi zamożnych. Samaria znacznie się rozbudowała i stała się wielką metropolią.<br>Ale ten okres świetności miał swoje cienie. Upadały drobne gospodarstwa rolne i powstawały wielkie posiadłości ziemskie, uprawiane przez niewolników i chłopów bezrolnych. Podczas gdy nieliczna warstwa społeczeństwa żyła w niesłychanym zbytku i rozpuście, w kraju srożyła się bieda, niesprawiedliwość, korupcja i ucisk wydziedziczonej ludności. Bogacze nie znali litości dla ubogich, pozbawiali ich wolności osobistej za długi, sprzedawali im żywność za wygórowane ceny, wyciskali z nich w sposób nieludzki wszystko, co się dało, by podtrzymać swój rozrzutny tryb życia. Koszty prowadzonych przez Jeroboama II wojen spadły ciężarem głównie