napierające na skały starły się ze sobą dwa nurty ludzkie.<br>Zawarczały w powietrzu tysiące ciężkich pil, posypały się z dalszych szeregów iacula - krótkie oszczepy, lekkie i ostre - sypnęły się kamienie i strzały. Krzyk pierwszych rannych i ryk rozjuszonych walką mężów zagłuszył głos trąb i słowa komendy.<br>Po chwili dwa szeregi starły się już na broń sieczną. Zazgrzytały na tarczach i kaskach ostre cięcia mieczów. Rozpoczęły się pojedynki. Spartakus szedł w pierwszym szeregu walczących, w otoczeniu dzielnych przyjaciół i najlepszych wojaków. Obok niego kroczył Furius, dawny pretor rzymski, skupiony i poważny, zdecydowany na walkę i śmierć. Dawno już przetrawił w sobie bolesne