na znak, że mądrej głowie dość dwie słowie. Że co cesarskie, cesarzowi, i tak dalej. <br>Pożegnał ją skinieniem głowy. Jakoś nie czuł w ustach słowa. <br>- Gute Nacht, Herr Professor... <br><br>Pokój wydał mu się mały, mniejszy niż zazwyczaj. "Śmieszne". Oparł się o piec. Wzruszył ramionami. Gest wydał mu się już za stary. Podszedł do okna, rozchylił je szerzej. Odetchnął ogrodem, ale nadal czuł się nieswój. Położył walizkę na zasłanej części łóżka. "Sprawdzić bilety w podłużnej kieszeni. Są. Aaa! Tranzystorek!" Zapomniał o nim jak o biletach. Wyjął aparat. "Już po dzienniku. Sama muzyka, szalejąca". Szuka na długich. Też ciżba instrumentów, ale tym razem