prawie zawsze daje złudę szczęścia wtedy, jeśli jej nie analizujemy"...<br><br>Bardzo bliskie są mi te słowa. Dokonałam wnikliwej analizy nie tylko miłości, lecz całego życia, sukcesów i porażek. Co za myśli kłębią się w mojej głowie, to tylko jeden Pan Bóg wie i zapewne niejednokrotnie grozi mi palcem. Pod mą stateczną fasadą już nie panuje ani spokój, ani porządek. Moja równowaga grozi wybuchem. Brnę jakoś z dnia na dzień. Wszystkie struktury, które podtrzymywały moje codzienne życie - obowiązki, pozory, nawyki - to wszystko pozostało tylko formą. Podtrzymuję je wyłącznie z chłodnego pragmatyzmu. Spędzam dni oderwana od rzeczywistości i pochłonięta własnymi myślami. Staram się