Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Sztuka
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1974
Tytuł: Sztuka
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1974
formach konkretnych.
2. Korespondencja.
Uwagi niniejsze pragnąłbym poświęcić najogólniejszej charakterystyce wskazanej wyżej odmienności w sposobach nawiązywania do zastanego "materiału myślowego", właściwych nauce oraz - z drugiej strony - sztuce. Odmienność ta przy tym stanowi, jak podkreślałem, wynik różnicy przeciwstawiającej obiektywny stosunek praktyki naukowej do funkcjonalnie nadrzędnej względem niej praktyki społecznej oraz - obiektywny stosunek praktyki społecznej do odpowiedniej pozaartystycznej praktyki społecznej.
Biorąc pod uwagę - dla uproszczenia rozważań - wyłącznie nauki matematyczno-przyrodnicze (nauki humanistyczne zdeterminowane są w swym rozwoju w sposób bardziej złożony: pod pewnymi względami jak nauki matematyczno-przyrodnicze, pod innymi zaś - właśnie tak jak sztuka) przyjąć można, iż pełnią one następującą funkcję względem
2. Korespondencja.
Uwagi niniejsze pragnąłbym poświęcić najogólniejszej charakterystyce wskazanej wyżej odmienności w sposobach nawiązywania do zastanego "materiału myślowego", właściwych nauce oraz - z drugiej strony - sztuce. Odmienność ta przy tym stanowi, jak podkreślałem, wynik różnicy przeciwstawiającej obiektywny stosunek praktyki naukowej do funkcjonalnie nadrzędnej względem niej praktyki społecznej oraz - obiektywny stosunek praktyki społecznej do odpowiedniej pozaartystycznej praktyki społecznej.
Biorąc pod uwagę - dla uproszczenia rozważań - wyłącznie nauki matematyczno-przyrodnicze (nauki humanistyczne zdeterminowane są w swym rozwoju w sposób bardziej złożony: pod pewnymi względami jak nauki matematyczno-przyrodnicze, pod innymi zaś - właśnie tak jak sztuka) przyjąć można, iż pełnią one następującą funkcję względem
formach konkretnych.<br><tit>2. Korespondencja.</><br> Uwagi niniejsze pragnąłbym poświęcić najogólniejszej charakterystyce wskazanej wyżej odmienności w sposobach nawiązywania do zastanego "materiału myślowego", właściwych nauce oraz - z drugiej strony - sztuce. Odmienność ta przy tym stanowi, jak podkreślałem, wynik różnicy przeciwstawiającej obiektywny stosunek praktyki naukowej do funkcjonalnie nadrzędnej względem niej praktyki społecznej oraz - obiektywny stosunek praktyki społecznej do odpowiedniej pozaartystycznej praktyki społecznej.<br> Biorąc pod uwagę - dla uproszczenia rozważań - wyłącznie nauki matematyczno-przyrodnicze (nauki humanistyczne zdeterminowane są w swym rozwoju w sposób bardziej złożony: pod pewnymi względami jak nauki matematyczno-przyrodnicze, pod innymi zaś - właśnie tak jak sztuka) przyjąć można, iż pełnią one następującą funkcję względem
