żółwim tempie, a za to na okolicznych łąkach, drogach i pagórkach rozbrzmiewały wzniosłe słowa wstrząsającego dramatu arystokratki i proletariusza. Dzień lokalnego wielkiego święta wreszcie nadszedł. Przystosowany do potrzeb sztuki rynek robił imponujące wrażenie, w czynie społecznym uszyte stroje były gotowe, zaproszeni z dalszych okolic goście zaczęli się zjeżdżać, a orkiestra strażacka stroiła instrumenty.<br>W godzinach popołudniowych uroczystości rozpoczęły się pochodem ku wejściom do starych kopalni, gdzie tak przewodniczący Rady Narodowej, jak i inne znakomite osobistości dały ujście talentom krasomówczym. Orkiestra odegrała kilka hymnów, goście oficjalni wychylili lampkę wina, po czym pochód powrócił do miasteczka, gdzie po krótkiej przerwie miało się rozpocząć