ogniskującym w sobie problemy poezji polskiej XX wieku.</><br><br><br><br><br><div type="poem" sex="m"><tit>KOBIETA JEST JAKO KWIAT</><br>"Kobieta jest jako kwiat" -<br>Kto pierwszy na myśl tę wpadł,<br>Ten był prawdziwym poetą,<br>A kto mu te słowa skradł,<br>Był osłem. Bo to już nie to.<br><br>Wiadomo - ten, który pierwszy<br>Wniósł coś nowego do wierszy,<br>Trafia pod strzechy, do chat<br>I on ma posłuch najszerszy<br>Przez wiele następnych lat.<br><br>O, piękna ojczysta mowo,<br>Gdybym tak puścić mógł w świat<br>Choć jedno maleńkie słowo,<br>Rzecz własną i całkiem nową,<br>Pozostałby po mnie ślad.<br><br>I byłbym niezmiernie rad,<br>Że jednak nie jestem osłem,<br>Że pierwszy do wierszy wniosłem<br>Podobny tamtemu