bywał dla żony Wiesław Dymny. Od każdego można się czegoś nauczyć - taką zasadę wyznawała zawsze aktorka, znana ze swej pokory i pilności - skwapliwie korzystając z okazji, jakie przynosiło życie. Ze skutkiem dla siebie pozytywnym - coraz swobodniej poruszała się w wielu stylach i estetykach, oswojona na dobre ze specyfiką pracy w studiu, mogła odważniej proponować własne rozwiązania. <br>Szczególnie interesujące z tego punktu widzenia wydają się dwie role - Melisanda w Peleasie i Melisandzie Maurycego Maeterlincka i Lila w Ich czworo Gabrieli Zapolskiej. Przedstawienie pierwsze, Laco Adamika, stało się ciekawym eksperymentem. Symbolizm na małym ekranie pojawiał się rzadko, jako estetyka sprzeczna z kinowym naturalizmem