chwyty dozwolone.<br> Gdy trzydzieści lat temu Borowski wkładał podobne poglądy w usta Vorarbeitera Tadka, wyrażał tym nową, wstrząsającą prawdę o tym, do jakiego upadku zdolny jest człowiek w określonych warunkach. Gdy dzisiaj mówi nam to samo bohater Brylla, chwilami jesteśmy nawet skłonni przyznać mu rację. Wywód jest bowiem na tyle sugestywny, że zapominamy o drobnej różnicy: owe "określone warunki" są przecież jednak inne. Gdyby bohater Borowskiego wybrał coś więcej niż posłuszeństwo wobec instynktu samozachowawczego, wybrałby tym samym piec. Gdyby na analogiczny wybór zdecydował się bohater Brylla, nie czekałoby go wiele więcej niż exodus z "miękkiego morza kariery", niż zakaz wstępu na