Istnieją przy tym wyraźne preferencje narodowościowe. Szwedzi np. oceniają jako najładniejsze bory sosnowe, natomiast Niemcy - lasy świerkowe i jodłowe, Francuzi zaś lasy liściaste, zwłaszcza dębowe (F. Jacob 1971). To, co postrzegamy jest sumą doświadczeń społecznych, przede wszystkim zaś zainteresowań zawodowych i narzuconych kulturowo stereotypów lub symboli. Powstają w ten sposób swoiste wyobrażenia, asocjacje, których się w przestrzeni poszukuje i którym nadaje się znamię wyróżnika. Wyobrażenia te, tzw. image touristique, odgrywają główną rolę w ocenie i waloryzacji miejsca wypoczynku. Są one utrwalone w pamięci i mogą być w każdej chwili przywołane, jeśli tylko zadziała odpowiedni bodziec: ikoniczny, symboliczny lub inny. Od nich