się głównie na zewnętrznych krańcach cząsteczki (co pozwala na ujawnienie się sił odpychających między jądrami) (rys.<br>1.2.4). Orbitale wiążące decydują o trwałości cząsteczki; orbitale antywiążące zmniejszają trwałość wiązania, niwelując efekty energetyczne orbitali wiążących.<br>&lt;gap&gt;<br>Kombinacja dwóch atomowych orbitali s daje orbitale cząsteczkowe: wiążący i antywiążący. Orbitale typu &lt;gap&gt; charakteryzują się symetrią osiową, czyli nie zmieniają się w wyniku obrotu o dowolny kąt dookoła osi wiązania.<br>Kombinacja orbitali atomowych p może dać dwa różne rodzaje orbitali cząsteczkowych zależnie od tego, czy orbitale p obu atomów skierowane są wzdłuż osi cząsteczki, czy też prostopadle do tej osi. W pierwszym przypadku otrzymujemy orbitale cząsteczkowe o