o śmiesznym nazwisku Pluj. Ćhłapcy, rzecz prosta, nie szczędzili mu uszczypliwych uwag i żartów, ale był już widać do tego przyzwyczajony, bo śmiał się razem z nimi z bardziej udanych konceptów. Pluj w krótkim czasie wybił się na czoło całej klasy i stał się pierwszym uczniem. Cieszył się też wyjątkową sympatią Drzazgi, który zwykł był odtąd mawiać:<br><br>- No, tak... Proszę spojrzeć - oto tableau... Ten pan nazywa się Biełokur... Zdaje mu się, że szkoła to welocyped: wsiądzie i pojedzie... Nie, panie Biełokur... Ci dwaj panowie z pierwstej ławki wiedzą po co przychodzą do szkoły... I szkola nimi się chlubi... A panem, panie