już od kamiennego progu, który zamyka małe <br>podwórko od strony wzniesienia.<br>Babka jest blada. Podkreśla tę bladość jaskrawy karmin <br>źle nałożonej na usta pomadki (niebywałe!), krucze <br>włosy są dziś splecione w warkocz okręcony w koszyczek <br>nisko nad karkiem, nie, jak zwykle, upięte w wysoki kok. Na <br>plecy narzuciła wzorzysty turecki szal z frędzlami koloru <br>bordo, doskonale ożywiającymi ponurą szarość sukni.<br>Może idzie do Skrodzkiej - przemknęło uspokajająco <br>Dominice przez głowę.<br>Babka spojrzała na nią surowo, jakby ganiąc za absurdalne <br>posądzenie.<br>- Matki znów nie ma? - spytała-stwierdziła <br>sucho.<br>Dominiką targnął nagły, nie do opanowania gniew. I niechęć.<br>Tak, to było to. Nie szkodzi