tego typu, jaki proponuje nam Berent?<br> Pierwsza odpowiedź, jaka się nasuwa, wiąże się z tym "intelektualnym sumieniem", o którym tu wspomniano. To intelektualne sumienie jest trybunałem, wobec którego klerk czuje się odpowiedzialny. Ale z tym wiąże się ów indywidualizm, o którym też tu mówiono. Jako program polityczny jest to coś szalenie mglistego, o czym właściwie trudno mówić. Może ów indywidualizm jest czymś w rodzaju naiwnej nadziei na to, że wszystkie wartości da się bezkonfliktowo pogodzić. A może jest jakaś swoista ostrożność Berenta?<br> Bo dyskusję o wartościach można zaczynać od dwóch różnych "końców". Można więc zaczynać od pytania o ostateczne sankcje, ostateczne