późno. Już nic nie możesz zrobić. Sama to powtarzałaś. <br>Wiesz o tym. To moje zwycięstwo. Mój triumf, dziwko.<br>Przegrałaś i ani się waż ruszyć. Dziecko żyje. Twoje Maleństwo, Siostro. Twój <br>mąż pogrąża się w nowej wiedzy i zbliża się do nas. Jest już na wyciągnięcie <br>czułków. Na krawędzi. Chcesz jego szaleństwa? Chcesz jego śmierci?<br>Zatrzymaj się!<br>Siostrooo!<br>Nie, nie. Jestem już spokojna. To ty przegrałeś. To chwila twojej śmierci.<br>Ten pokój jest całkiem inny.<br>Taki niebieski.<br>Taki czysty.<br>Jakub drżącą ręką sięgnął po następny list:<br>Do przyszłego męża<br>Twoje istnienie wydaje mi się niemożliwe, tak jak niemożliwe wydaje mi się normalne