gdzie rozrzucone w dużej odległości od siebie wioski - oazy - wyglądały z tej wysokości jak szara inkrustacja w krajobrazie tak spokojnym i ujarzmionym, jakby uderzyła weń śmiercionośna zaraza.<br>Daleko na horyzoncie pojawił się ośnieżony łańcuch górski, prawie jeszcze nierealny za niebieskawym zamgleniem. z przodu w dole skradała się ku nim skołtuniona szarzyzna ni to chmur, ni to mgły, nie rozproszonych jeszcze przez coraz mocniej świecące tutaj w górze słońce. z lewej leżało malownicze Daraj. Za prawą burtą dostrzegli przytulone do granicy z Tunezją, Ghadamis. Już byli pewni, że lecą właściwym kursem i że za moment z lewej strony ukaże się Murzuk. Do