polega jej profesjonalizm. Menedżerka umówiła się ze mną na piętnastominutowe interview. Zasypała mnie osobistymi pytaniami, dzięki odpowiedziom na nie powstał mój portret psychologiczny: czy mieszkam z rodzicami, jakie mam plany na przyszłość, hobby, przyzwyczajenia, czy palę, dlaczego chcę zostać kelnerką. Pytanie najbardziej zaskakujące: ile czasu zajmuje mi poranna toaleta. Byłam szczera, powiedziałam, że kąpię się około dwudziestu minut. I przegrałam. Już po jej minie widziałam, że nie zdałam. <br>&lt;tit&gt;Poproszę dwie długie nogi&lt;/&gt; <br><br>Ponieważ nie zostałam przyjęta do żadnej knajpy, w której lubię przebywać, zaczęłam szukać pracy w topowych lokalach