czerpane z ulubionych powieścideł, jak "Spelunki Paryża" albo "Tajemnice półświatka".<br><br>Gawlik początkowo trochę się boćzył, ale ojciec taktownym postępowaniem i miłym sposobem bycia szybko pozyskał jego zaufanie i szacuńek. Zapraszał go wieczorami do nas na herbatę i udzielał mu cennych wskazówek z dziedziny technologi metali. Rozmawiali też o polityce, o szerzącej się w kraju reakcji.<br><br>Pewnego dnia Gawlik przyniósł pisemko satyryczne "Kruk". Na tytułowej stronie narysowany był gmach więzienny, a przez zakratowane okno widniała łuna pożaru. Ojciec wspomniał o naszym pobycie w Petersburgu podczas krwawej niedzieli.<br><br>Gawlik ożywił się:<br><br>- Ho-ho, Adasiu! Jak podrośniesz, będziesz miał co opowiadać!<br><br>Przemijało lato. Od