grę niepokornego eks-dominikanina, igrającego z<br>ogniem. Ale także poza Kościołem - i przede wszystkim poza nim -<br>została zainicjowana wielka fala neohermetyzmu. Zarówno w krajach<br>katolickich, jak i protestanckich powstają niezliczone szkoły teozofów,<br>okultystów i magów, którzy deklarują twórczą kontynuację hermetycznego<br>ezoteryzmu.<br> Przedstawienie tego dziejowego galimatiasu myśli duchowej, choćby<br>tylko w szkicowym zarysie, nie mieści się w możliwościach tego tekstu.<br>Ale nawet obszerne studium, z całym rynsztunkiem solidności<br>historiograficznej, nie jest w stanie objąć rozmiarów problemu. Jak<br>widać na przykładzie skądinąd pożytecznej książki Romana Bugaja<br>Hermetyzm, maniera akademickiej syntezy także nie gwarantuje pomyślnych<br>rezultatów. R. Bugaj całą filozofię hermetyczną równa do alchemii