rejonie gąbki zastępowane były przez korale. Znamienne, że w dewonie Gór Świętokrzyskich na pograniczu franu i famenu rafy stromatoporowo-koralowcowe zostały zastąpione przez wapienie głowonogowe z gąbkami krzemionkowymi. Następstwo zdarzeń było więc odwrotne, przeciwstawne były bowiem kierunki zmian klimatu. Do dziś gąbki litistidowe bytują w głębszych strefach mórz szelfowych.<br>&lt;page nr=143&gt;<br>&lt;gap&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Wapienny szkielet bazalny&lt;/&gt;<br><br>Ewolucyjne przejście ze środowiska głębokowodnego do życia w środowisku raf tropikalnych nie musiało się łączyć z przemianą fizjologii. U niektórych gąbek krzemionkowych wewnątrzkomórkowy szkielet bywa wtedy uzupełniany masywnym szkieletem wapiennym wytwarzanym na zewnątrz ciała (bazalnie). Węglan wapnia jest niewątpliwie w tym środowisku najłatwiej dostępnym materiałem szkieletowym, ale wysuwane też