raz, by potem nigdy już nie zostać wpuszczonym do środka. Omalże nie wyrwał się ze Ściegów dzięki połączeniu z Genuą, gdzie mógł się przesiąść na wielki transatlantyk Giuseppe Garibaldi, jako pasażer pierwszej klasy. Wystarczyło poczekać parę dni, ale fotograf nie mógł usiedzieć na miejscu. Tęsknił do zielonego sukna, do barwnych sztonów i do minionej chwili triumfu. Za nadmiar szczęścia w grze nieodwołalnie wykluczony z grona gości kasyna, uprzejmie, ale stanowczo zatrzymywany w progu przez szwajcarów w białych rękawiczkach, zaczął zaglądać do ciemnych portowych szulerni, skąd niezmordowany stukot sztonów dobywał się przez całą noc. Tam kulka w ruletce krążyła tak szybko jak