się, że ojciec przejrzał na wylot jego chłopięcą ambicję.<br>Orientował się doskonale, że Tomek nie ma pojęcia o polowaniu i<br>strzelaniu. Wyznaczenie mu funkcji "wielkiego łowczego wyprawy" było<br>żartem, który został potraktowany przez Tomka z całą powagą. Wilmowski<br>przypuszczał, że sztucznie okazywana przez syna obojętność rozwieje się<br>na widok wspaniałego sztucera. Ku jego zdumieniu Tomek sprytnie ukrył<br>swą obawę i wielkie zaciekawienie. Nie chcąc mu psuć przyjemności,<br>poprosił bosmana Nowickiego, aby w dyskretny sposób nauczył go<br>obchodzić się z bronią. Bosman ochoczo podjął się tej misji. Przecież<br>Tomek był dla niego cząsteczką ukochanej, dalekiej Warszawy. Toteż z<br>powierzonego zadania wywiązał się