się poszczególne utwory literackie, o budowie świata zamkniętego w fikcji literackiej.<br>Takie wzięcie się do rzeczy wydało mi się tym słuszniejsze, że zwracałem się nie do czytelników Boya, ale do młodych ludzi,<br><br>strona 49<br><br>którzy sami mieli pracować w rzemiośle artystycznym. Chodziło więc nie o to, aby - biorąc za przykład sztukę realistyczną - moi słuchacze ulegali złudzeniu rzeczywistości, lecz o to, aby wiedzieli, z jakich elementów to złudzenie się składa i jakimi środkami może być osiągnięte. Jakakolwiek byłaby struktura społeczna grupy czytelników, zawsze można odróżnić wśród nich znawców i profanów, osoby poświęcające lekturze więcej czasu lub zajmujące się czytaniem zawodowo i osoby