form w sztuce niż np. sztuki konceptualnej, dadaistycznej, happeningu lub performance. W drugim wypadku, gdy mówimy o stopniu aktywności odbiorcy, poza pojedynczymi przypadkami, można twierdzić, że zależy ona np. od jego wykształcenia, uwarunkowań społecznych i cech indywidualnych.<br>Perześledźmy kolejne przypadki przedstawione na rys. 9. <br>Droga pierwsza (1) pokazuje, że dzieło sztuki okazało się za trudne do zdynamizowania pomimo dużej aktywności ze strony odbiorcy. Nie dochodzi do przeżycia estetycznego.<br>Droga druga (2) ukazuje, że odbiorca wykazał się zbyt małą aktywnością. Także w tym przypadku nie doszło do przeżycia estetycznego.<br>Droga trzecia (3) przedstawia, że aktywność odbiorcy była tak duża, że nastąpiła dynamizacja