mi o chuligańskich popisach Jesienina w Paryżu. Te przykłady wystarczyłyby, żeby skłonić do abstynencji, niestety, zbyt wiele pokoleń moich przodków piło, żebym był wolny od pociągu do kieliszka. Nie mogę sobie wyobrazić pijanego Gombrowicza. Nie pozwoliłby sobie na ukazanie się bez swojej zbroi.<br> A może (to tylko hipoteza) Polacy-mężczyźni tak bardzo, w głębi serca, nie lubią siebie, że pamiętają swoje stany nietrzeźwości? <br><br>&lt;tit&gt;Ambicja.&lt;/&gt; Daje znać o sobie, kiedy jest zraniona, a że powodów do jej zranienia jest dosyć, ciągle musimy z nią sobie jakoś radzić. Cały teatr społecznego obcowania na niej się opiera, czyli ona to jest siłą ciągnącą za sznurki