Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Prasa Polska
Nr: 7
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1980
Tytuł: Prasa Polska
Nr: 7
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1980
Trybuny" w Celmie w Cieszynie, Jan Główczyk - redaktor naczelny "Życia Gospodarczego" i Jerzy Sochanik - dziennikarz "Trybuny Robotniczej".
(zt)
PRASOWANIE NA GORĄCO
Laurka dla czytelników
KAROL BADZIAK
Kiedy pomyślę, jakich cudownych mam czytelników z rozkoszą siadam do pisania tego felietonu. Mógłbym przecież znaleźć się w sytuacji felietonistów "Kultury", którzy się dochowali tak dalece niepojętnych odbiorców, że ci ni w ząb nie rozumieją tego, co piszą autorzy owego znakomitego tygodnika.
"Pytam na serio - skarży się zrozpaczony KTT - pytam, bo nie rozumiem, jak w ciągu niewielu lat czytelnicy literackiego pisma stali się niezdolni do przeczytania felietonu, którego całym pomysłem jest coś tak prostego, jak pastiszowa
(zt)
PRASOWANIE NA GORĄCO
Laurka dla czytelników
KAROL BADZIAK
Kiedy pomyślę, jakich cudownych mam czytelników z rozkoszą siadam do pisania tego felietonu. Mógłbym przecież znaleźć się w sytuacji felietonistów "Kultury", którzy się dochowali tak dalece niepojętnych odbiorców, że ci ni w ząb nie rozumieją tego, co piszą autorzy owego znakomitego tygodnika.
"Pytam na serio - skarży się zrozpaczony KTT - pytam, bo nie rozumiem, jak w ciągu niewielu lat czytelnicy literackiego pisma stali się niezdolni do przeczytania felietonu, którego całym pomysłem jest coś tak prostego, jak pastiszowa
Trybuny" w Celmie w Cieszynie, Jan Główczyk - redaktor naczelny "Życia Gospodarczego" i Jerzy Sochanik - dziennikarz "Trybuny Robotniczej".<br><au>(zt)</></><br><br><page nr=17> <div type="art" sex="m"><tit>PRASOWANIE NA GORĄCO<br>Laurka dla czytelników</><br><au>KAROL BADZIAK</><br>Kiedy pomyślę, jakich cudownych mam czytelników z rozkoszą siadam do pisania tego felietonu. Mógłbym przecież znaleźć się w sytuacji felietonistów "Kultury", którzy się dochowali tak dalece niepojętnych odbiorców, że ci ni w ząb nie rozumieją tego, co piszą autorzy owego znakomitego tygodnika.<br>"Pytam na serio - skarży się zrozpaczony KTT - pytam, bo nie rozumiem, jak w ciągu niewielu lat czytelnicy literackiego pisma stali się niezdolni do przeczytania felietonu, którego całym pomysłem jest coś tak prostego, jak pastiszowa
