dyskretne" wydawnictwa.<br> W nowych książkach na każdej stronicy spotykało się, starych znajomych: pierwszą <br>przyczynę "&lt;foreign&gt;Ding an sich, "ratio sufficiens&lt;/&gt;", szanujące się wzajemnie towarzystwo <br>pojęć, przypominające po trosze pastorów, po trosze księży ubranych po cywilnemu; <br>te same obrazy i porównania trawki, kwiatki, ptaszki, doskonałość oka, ruch <br>planet opiewały cudowny ład stworzenia; tak samo szło się drogą łagodnego rozumowania <br>i pogodnej logiki, szpalerem cienistych słów &lt;page nr=220&gt;.<br> Były to, niestety, książki, w których świat nic się nie zmienił od dnia, kiedy <br>to, korzystając z ferii podczas winobrania, Oktawiusz zasiadł z przyjaciółmi <br>na wybrzeżu pod Ostią, niedaleko chłopców puszczających "kaczki" po falach morza, <br>i zabrał się