Oba państwa miała łączyć jedynie osoba panującego. Na terytorium Królestwa władca mógł utrzymywać wyłącznie swoją gwardię i kilku wyższych urzędników cudzoziemców.<br><br>Na tym samym sejmie uchwalono stałe podatki obejmujące wszystkich, łącznie ze szlachtą. Wysokość podatków obliczano w zależności od zamożności: liczby posiadanych budynków (kominów - tzw. podymne ) i pozycji społecznej płatników (taksa od "głów" - tzw. pogłówne ). Podatki przeznaczono na utrzymanie 24-ysięcznego stałego wojska. Ograniczono jednocześnie władzę hetmanów, pozbawiając ich prawa swobodnego decydowania o wydatkach ze skarbu wojskowego. Zmniejszono też wpływ sejmików na wojsko zaciężne (por. s.130-131).<br><br>Kryzys gospodarczy i społeczny. W początkach XVIII stulecia liczba mieszkańców państwa polsko-litewskiego