schowałeś.<br>- Na zbawienie duszy klnę się...<br>- Tanio cenisz swoje zbawienie, kumotrze. Może dlatego, że się go już nie spodziewasz...<br>- Nie łżę, dlaczego nie wierzysz?<br>- Dlatego, że byś to wcześniej powiedział - dlatego, że jesteś na to za głupi. <br>Dlatego, że widziałem worek, był pełniuteńki. Nie oszukasz mnie, stary.<br>Baptysta upadł na tapczan.<br>- Zagraj ze mną!... - błagał jeszcze szlochając.<br>- Nie masz o co grać.<br>Rzeczywiście nie miał o co. Baptysta nie posiadał nic, nic. Nawet życia. Było <br>ono już w ręku sędziów i kata. Posiadał tylko swoje nędzne ciało nikomu niepotrzebne <br>i przed sobą straszną śmierć. Na widok jego łez Antonio poczuł litość