do innego pomieszczenia. Następnie<br>zajęli się naprawą uszkodzonego okienka.<br> Minęły co najmniej dwie godziny, zanim zmęczony Wilmowski powrócił do<br>Tomka. Ku swemu zadowoleniu zastał go pogrążonego w głębokim śnie.<br> Wczesnym rankiem burza zaczęła cichnąć. Wprawdzie fale przelewały się<br>jeszcze przez statek i wiatr od czasu do czasu uderzał weń jak taranem,<br>lecz niebezpieczeństwo minęło. Teraz dopiero część załogi, a wraz z nią<br>i Wilmowski, udali się na zasłużony odpoczynek.<br> Kiedy Tomek się przebudził, ze zdziwieniem spostrzegł, że jest już<br>dzień. Promienie słoneczne wdzierały się przez okno do kabiny. Znośne<br>już teraz kołysanie statku było dowodem, że burza ustała jeszcze w<br>ciągu