bicia serca, i z szumu liści brzozowych, i z tętentu koni po bruku. Narzucane dręcząco przez czyjeś słowa i brutalnie przez jakieś melodie, prześladują mnie piosenką, nie chcą się od mnie odczepić. Wtedy nucę, a mamusia śmieje się i mówi: "Joasia jest kompletnie pozbawiona słuchu. Dziwne. To po Fredku".<br>Bo tata nie potrafi powtórzyć ani jednego dźwięku. Kiedy chodzi mu po głowie melodia z operetki, prosi mamę, żeby to zaśpiewała. Bardzo kocha tę nieosiągalną dla niego muzykę. Myślę, że i jemu rytmy dają się w duchu słyszeć, bo ilekroć przyjeżdża na niedzielę i rano ładuję się na jego łóżko w tym