patrzyła w okno dużymi, uważnymi oczami. Chwilę milczeli.<br>- Siądziesz koło nich przy stole i będziesz jadł kolację? - zapytała cichutko.<br>Kiwnął głową bez uśmiechu. Nie wydało mu się śmieszne to naiwne pytanie.<br>- I będziesz rozmawiał?<br>- Będę.<br>- O wszystkim? Z ojcem i z matką?<br>- Będę rozmawiał o szkole i kolegach, o robocie tatka. Chcesz? Chodź ze mną do domu!<br>Potrząsnęła przecząco głową. Zapytała jeszcze:<br>- I nie będą się gniewali?<br>- Nie zrobiłem dzisiaj nic złego, czegóż się mają gniewać? - zdziwił się Jerzy.<br>Otworzył furtkę; aż go poderwało, tak nagle zapragnął wejść w krąg światła lampy.<br>- Chodź ze mną, chodź - powtórzył prośbę.<br>Jeszcze raz potrząsnęła