spokojnie, jakby nigdzie nie wychodził. Rzekł więc do niego z żałością wielką: <br><br>- Dobrześ ty mówił, synu; szkoda, żem ciebie nie słuchał. <br>- A cóż to się wam przytrafiło, tatusiu? <br>- Oj, to mi się przytrafiło, że zbójnik jakiś zaskoczył mię w lesie, pieniądze zabrał: parę groszy mi tylko zostawił na drogę. <br>- Widzicie, tatusiu, mówiłem wam, żebyście nie szli, bo was zrabują, i tak się stało. A czyście się przypatrzyli owemu zbójnikowi? Czybyście go poznali? <br>- O, poznałbym od razu; taką miał na sobie straszną koszulę i pas okropny, a w ręku ciupagę ogromną. <br>Janosik ukrył się w komorze, wziął na siebie mundur swój zbójnicki