które prowokowały do marzeń o możliwości świetnego rozbłyśnięcia na scenie nowego, romantycznego dramatu, istniejącego na razie tylko w sferze marzeń.<br>Pierwszym krokiem na drodze ku realizacji tych pomysłów musiało być uwolnienie dramatu spod presji klasycznych reguł, doprowadzonych do szczególnie absurdalnej sztywności przez teoretyków francuskiego Oświecenia. Drugim - odrzucenie anachronicznych konwencji w teatrze, by w imię prawdy sztuki móc odejść od schematów, nieznośnie ograniczających możliwości aktorskie - i by w imię tejże prawdy wzbogacać inscenizacje, dekoracje i kostiumy. Twórcy ówcześni byli przekonani, że reformę teatru i dramatu należy widzieć łącznie, wspólnym planem obejmować obie te dziedziny jako "dramat i teatr romantyczny". I dziś przecież