jako ośrodek informacji. W dalszym ciągu kładziono największy nacisk na upowszechnianie czytelnictwa i prace oświatowe. Pierwszą próbą był wydany w 1966 r. podręcznik W. Baszyńskiej, S. Jarzębowskiej, J. Kołątajowej &lt;hi rend="italic"&gt;Służba informacyjna w działalności oświatowej bibliotek powszechnych&lt;/hi&gt;. &lt;page nr=195&gt; Był to jednak tylko podręcznik i z tego tytułu poruszono w nim więcej spraw technicznych niż programowych.<br>Sytuacja ta spowodowała bardzo różnorodny rozwój służby informacyjnej w bibliotekach publicznych. Każda z istniejących do 1975 r. bibliotek wojewódzkich wypracowała własny model działu informacyjnego. Funkcje bibliotek niższego szczebla, miejskich i powiatowych określane były jeszcze bardziej enigmatycznie, a główną troska bibliotekarzy było tworzenie różnego rodzaju kartotek bez bliższego określenia