na przymusową praktykę do Zjednoczonych Fabryk Budowy Maszyn w Ursusie. Pracuje tam jako tokarz do wybuchu Powstania Warszawskiego. Po ewakuacji Pragi, gdzie mieszkał, zostaje wywieziony do obozu pod Krakowem. Po wyzwoleniu wraca do Warszawy i w roku 1945 rozpoczyna naukę w Państwowym Liceum Mechaniczno-Lotniczym. W roku 1947 uzyskuje dyplom technika lotniczego i rozpoczyna pracę w Głównym Instytucie Lotnictwa na stanowisku młodszego konstruktora, gdzie pracuje do 1951. W roku 1949 zostaje przyjęty na kurs hydrologiczny przy Politechnice Warszawskiej. Po jego ukończeniu w roku 1952 uzyskuje dyplom inżyniera hydrologa i rozpoczyna pracę w Dziale Hydrologii i Hydrografii Państwowego Instytutu Hydrologiczno-Meteorologicznego w