tych podobieństw do kantyzmu. Stwierdza on, że<br>"[...] poznanie [...] opiera się na selekcji prawdziwych aspektów, tzn. tych, które odpowiadają właściwościom mojego myślenia. Nie dlatego, że moje myślenie wywiera nieunikniony wpływ na rzeczy, jak twierdzą neokantyści, lecz raczej dlatego, że moje myślenie jest samo przez się przedmiotem. Będąc z tego świata, jest tej samej natury co świat".<br>Stwierdza on więc, podobnie do kantystów, jednorodność myślenia i świata, inne jednak widzi źródła owej jednorodności. Dla Lévi-Straussa jedyną możliwością stosunku myśl świat jest to, że struktura rzeczy i struktura naszego umysłu są takiego samego porządku, należą do tej samej rzeczywistości. Jeżeli zatem myślenie nie wyznacza