następująco. Głównymi składnikami są dwutlenek węgla i azot, następnie w bardzo małych ilościach występują CO, N2O, CH4, NH4, C2H4, C2H6, zaś istnienie wody i tlenu molekularnego stanowi kwestię sporną. Wyniki te uzyskano w drodze analizy spektralnej, która jednak w wypadku tlenu i wody zawodzi, głównie z powodu zbyt silnych linii tellurycznych atmosfery ziemskiej. Ostatnie prace Whipplea'a Menzla prowadzą do wniosku, że cała powierzchnia Wenus jest pokryta wodą. Jednakże nasze dane obserwacyjne odnoszą się tylko do tej części atmosfery, która leży ponad chmurami, zaś temperatura panująca w tej strefie powoduje zbyt słabe nasycenie atmosfery parą wodną. Ze względu na wiele podobieństw do