badawczej, dyskwalifikujące test jako narzędzie pracy psychologa-humanisty). Także społeczeństwa różnych krajów co jakiś czas wypowiadały się (i wypowiadają - por. dyskusja o testach inteligencji dobrze zrelacjonowana przez Seligmana, 1995) - i to nie zawsze ustami czy piórami psychologów - krytycznie na temat testów. Chyba nie ma drugiego takiego narzędzia poznania, naukowego!, na temat którego napisano by tak dużo (w czym pokaźny udział mają niefachowcy), jak test psychologiczny. Wszystko to nie ułatwia pracy tym psychologom, którzy posługują się testami zgodnie z wypracowanymi przez samych psychologów standardami. Niestety, i oni nie są bez winy, gdyż niejednokrotnie nie przestrzegają owych swoistych norm postępowania zawodowego, co rodzi