już widoczny gołym okiem fakt dopisania uwagi tej przez GUKPPiW czyli po prostu cenzurę, w redakcji oceniliśmy ją jako wysokie odznaczenie pisarza i postawienie kropki nad i, zwłaszcza po wydaniu Zniewolonego umysłu. Tego rodzaju nieporozumienia<br><br>strona 27<br><br>wynikające z braku znajomości stosunków krajowych zdarzały się częściej, co wcale nie przeszkadzało temu, że recenzję z Kultury rozprowadzono wśród zespołu redakcyjnego encyklopedii, a wkrótce potem egzemplarze miesięcznika pojawiać się zaczęły nieomal jawnie na redakcyjnych biurkach, świadcząc raz jeszcze o tym, że tam gdzie walczono z ciemnotą i tępym dogmatyzmem tego właśnie czasopisma zabraknąć nie mogło. Moją zaś największą osobistą satysfakcją było to, że