narażał się nie tylko na kary doczesne, ale i na budzące grozę kary nadprzyrodzone. Według Prawa Sasów człowiek, który dopuścił się krzywoprzysięstwa nieświadomie (qui nesciens periuraverit), zapewne przyłączając się w dobrej wierze do krzywoprzysięzcy, mógł "wykupić swoją rękę" (manum suam redimat auctor sacramenti)46. Pozwala to domyślać się, że za ten sam czyn popełniony rozmyślnie karano obcięciem ręki. Ale oprócz kary doczesnej na krzywoprzysięzcę spadała zemsta sił nadprzyrodzonych, do których kierowano rotę przysięgi. W tytule VIII Prawa Sasów występuje popularna w świecie germańskim przysięga na własny oręż (sua arma iuret). Sens tego rytuału ujawnia zapisana w traktacie rusko-bizantyńskim z 971 r