z Niemcami, stanowiące kresy północno-wschodnie ziemie: nowogródzka, wileńska i grodzieńska nie były przewidziane do odegrania większej roli militarnej. W związku z tym w przededniu wybuchu wojny pozostawione tam oddziały zredukowano do minimum, a po rozpoczęciu działań wojennych, w związku z koncepcją Naczelnego Wodza obrony południowej Polski, wycofano z tych terenów większość oddziałów gotowych już do walki. Pozostałe wojska w sile 43 batalionów, 25 dział polowych i 8 przeciwlotniczych stanowiły bardzo słabe zabezpieczenie tej części granicy i całego obszaru. Wiele z nich zaimprowizowano w znajdujących się tam ośrodkach zapasowych, pozostałe najczęściej należały do formacji wartowniczych. Ich stan liczebny był mały, brakowało