ludzi ktoś unika I milczy jak Motyka. Stąd wcale nie wynika, Że nie jest człek morowy, Kto milczy jak Motyka -Zna wartość własnej mowy. Prześniłbym w górach życie, Nie tęskniąc do nich wcale, W cichości i zachwycie Prześniłbym w górach życie. Bo kto stał raz na szczycie, Ten do gór tęskni stale Prześniłbym w górach życie Nie tęskniąc do nich wcale.... Nie zawsze taternikiem Jest ten co ścianę zrobił, Kto z dobrym wciąż wynikiem Rekordy wszystkie pobił. Nie w wejściach i trawersach Ni w ścianie, co się kruszy -Tu treści szukać trzeba W tajnikach ludzkiej duszy&lt;/&gt;<br><br>&lt;au&gt;tekst: Wojciech Szatkowski, Muzeum Tatrzańskie