niego wielokrotnie. Naga Renia wychodziła z wody i wyciągała ręce. Zbliżał się, ale wtedy sen mijał, a on leżał długo w nocy z otwartymi oczami. Wyobrażał sobie, że wyjadą z siostrą gdzieś daleko, gdzie będą mogli podawać się za męża i żonę. Wiedział, że to grzeszne myśli, ale tym bardziej tęsknił za światem, w którym znikną parszywe więzy mieszczańskiej moralności. Życie w małym miasteczku dobijało go. Chciał skoczyć wszystkim do gardła.<br>Ale zostawił ją. Wyjechał. Był za słaby na własne pragnienia. W ogarniętej rewolucyjnymi konwulsjami Moskwie brał lekcje pisania. Szlifował styl, jak marynarze szlifowali bagnety, jak dekadenci szlifowali kieliszki szampana. Ujrzał