już ożeniłeś? <br><br>- Nie, tatusiu, to nie tak. Musiałem się kimś zaopiekować... Ona jest bardzo chora. <br>I powiedziałem mu wszystko. I wykrztusiłem prośbę, żebym mógł tu na tydzień z Ewą przyjechać. <br><br>- Ale właściwie kto ona dla ciebie? Narzeczona?<br>- Nie, tatusiu. Po prostu człowiek... chory. <br>- I tak dla obcego...<br>- Sam mówiłeś...<br>- Ja to co innego. Myślisz, że jej tu będzie dobrze?<br>- Jej jest wszędzie źle. Ale może na wsi poczuje się trochę lepiej. <br>Pomyślał chwilę, czy o mamie? I powiedział: <br><br>- Rad jestem, że się borykasz z życiem. Często rozmyślałem, czy ci aby triumfy nie uderzą do głowy, czy nie stracisz gruntu pod nogami.<br>- Dobrze, że