nie żyję po to, żeby chwalić Pana Boga. Większość ludzi, którzy to mówią, co innego mówiła kilkanaście lat temu. A potem im się odmieniło. Od 13-14 roku życia wiara wyparowała ze mnie jak gotująca się woda z czajnika. Były i są próby doprowadzenia mnie do tego, bym uwierzył w to i owo, ale w moich oczach wszystkie religie są tyle samo warte. To nie dla mnie. Zawsze miałem odruchową niezdolność do wyłączenia wiedzy czysto faktograficznej. Nie umiałbym wierzyć w dogmaty, które opierają się na cudzie i zaprzeczeniu racjonalnych reguł.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Ale dużą wagę przywiązuje pan do przypadku.&lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;Oj, tak. Zarówno moje małżeństwo, jak