owej "istoty" jest tylko sposobem nazwania wybranego przezeń sposobu istnienia, który nie ma w sobie nic definitywnego i ostatecznego. Jak wiadomo, Heidegger powiada właśnie, że "nieostateczność" &lt;tit&gt;Dasein&lt;/&gt; jest jego "ostateczną i nieprzezwyciężalną" charakterystyką.<br>Tak więc, w tej perspektywie niepodobna np. powiedzieć, że &lt;tit&gt;Dasein&lt;/&gt; jest "tym" lub "tamtym", ponieważ właśnie i "to" i "tamto" są dla niego jedynie możliwościami bycia wedle tego czy innego sposobu i zawsze mogą być zastąpione przez bycie wedle innego modusu. Taki jest tenor heideggerowskiego stwierdzenia prymatu egzystencji nad esencją w bycie ludzkim. Ten anty-esencalizm wiąże się oczywiście z anty-substancjalizmem w rozumieniu &lt;tit&gt;Dasein&lt;/&gt;, i nawet w ogóle z