ujmujący i radosny. Właśnie ta radosność i jakby nadmiar energii życiowej pozostały w moim wspomnieniu, i później, podczas wojny, próbowałem sobie wyobrazić, co się z nim stało. Nawet, mgliście sobie przypominam, myślałem, że jeżeli został we Włoszech, to dobrze dla niego. <br> Podczas tej samej podróży do San Gimignano zwiedziłem Orvieto, to znaczy katedrę stojącą pod miastem na łące z bujną trawą, która sięgała aż do marmurowych stopni. Oglądany tam fresk Signorellego Przyjście Antychrysta był na czasie i miał wywrzeć na mnie trwały wpływ. <br> Gdyby Rajnfeld został we Włoszech, pewnie by się uratował. Z powodów, których nie znam, znalazł się w 1940 roku